Ο Τζον Μπάνγκελ Μπιούρι (16 Οκτωβρίου 1861 – 1 Ιουνίου 1927) ήταν Ιρλανδός βυζαντινολόγος γλωσσολόγος και ιστορικός.
Ο Τζον Μπάνγκελ Μπιούρι γεννήθηκε στις 15 ή 16 Οκτωβρίου του 1861 στην επαρχία Μόναχαν της Ιρλανδίας. Σπούδασε στο Κολέγιο Foyle του Λοντοντέρρυ και στο Κολέγιο Trinity του Πανεπιστημίου του Δουβλίνου. (1878-1882). Το 1885 έγινε επιστημονικός εταίρος (Fellow) του Κολεγίου Trinity και την περίοδο 1893-1902 υπήρξε καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστημίο του Δουβλίνου καθώς και καθηγητής Ελληνικών στο ίδιο ίδρυμα από το 1899. Το 1902 έγινε καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ. Πέθανε στη Ρώμη την 1η Ιουνίου 1927.
Συγγραφικό έργο
Συμμετείχε ως συντονιστής και εισηγητής στα τμήματα Αρχαίας Ιστορίας και Μεσαιωνικής Ιστορίας του Καίμπριτζ και ως συγγραφέας ειδικού κεφαλαίου για την ύστερη μεσαιωνική περίοδο και τις απαρχές των νεοτέρων χρόνων με επίκεντρό του τις οθωμανικές κατακτήσεις. Επιμελήθηκε την έκδοση του κλασικού έργου του Γίββωνα The History of the Decline and Fall of the Roman Empire (Η Ιστορία της παρακμής και πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) σε επτά τόμους (1896-1900).
Επιμελήθηκε την έκδοση της σειράς Byzantine texts (Βυζαντινά κείμενα) μεταξύ 1898-1904, ενώ συνέταξε και λήμματα στην Encyclopædia Britannica.
Άλλα έργα του ήταν:
- Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας έως το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, 1900 (1η εκδ) 1975 (4η εκδ) (και ελληνική μτφρ. εκδ. Καρδαμίτσας)
- Ιστορία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από την ίδρυση της έως τον Μάρκο Αυρήλιο 1893
- Οι αρχαίοι Έλληνες ιστορικοί, 1909 (ελλ. μτφρ. Παπαδήμας 1970, 1990)-δοκίμια διαλέξεις το 1908 στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ
- Ιστορία της Παποσύνης τον 19ο αι., 1864-1878, εκδ. 1930
- A history of freedom of thought, 1914
- The idea of progress, 1920
Αποτίμηση
Τα έργα του Μπιούρι συνιστούν τα συχνότερα παραπεμπόμενα έργα και τα κυριώτερα εξ αυτών συμπεριλαμβάνονται στους γενικούς πίνακες βραχυγραφιών νεότερων αυτοτελών και συλλογικών έργων. Διακρίνεται για την μεθοδικότητα, εποπτικότητα και συνθετικότητά του, Ο Οστρογκόρσκυ αναφέρει για τον Μπιούρι πως θεμελίωσε την έρευνα των βυζαντινών διοικητικών θεσμών. Ο Έλληνας βυζαντινολόγος Διονύσιος Ζακυθηνός τον χαρακτήρισε «συνεχιστή της παραδόσεως του Γίββωνος» και τον κατέκρινε για την εμμονή του να αναφέρεται αφενός στους πέντε πρώτους αιώνες του Βυζαντίου ως Ύστερη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και αφετέρου στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία μετά τη στέψη του Καρλομάγνου, το 800, ως Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκατορία.
Πηγές
- Αλέξιος Σαββίδης (2007). «Ο John Bagnell Bury (1861-1927) και η εποχή του. Η συμβολή και η επίδραση του Ιρλανδού θεμελιωτή των βυζαντινών σπουδών στη Μεγάλη Βρετανία. Ογδόντα χρόνια από το θάνατό του». 27. Βυζαντινά. σελίδες 215–234.
