- Γράφει ο ΝΙΚΟΣ Χ. ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Οι πολιτικές του Τραμπ στον τομέα του εμπορίου, οι σχέσεις του με τους συμμάχους και η στάση του απέναντι στους αντιπάλους της Αμερικής έχουν προκαλέσει έντονες συζητήσεις σχετικά με το αν οδηγεί τη χώρα σε παρακμή.
Ο Τραμπ υιοθέτησε μια προστατευτική προσέγγιση στο εμπόριο, επιβάλλοντας δασμούς σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων και της Κίνας. Αυτές οι ενέργειες είχαν ως αποτέλεσμα εμπορικούς πολέμους, διαταράσσοντας τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού και δημιουργώντας αβεβαιότητα για τις επιχειρήσεις. Ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αυτές οι πολιτικές ήταν απαραίτητες για την προστασία των αμερικανικών θέσεων εργασίας, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οδήγησαν σε υψηλότερες τιμές για τους καταναλωτές και έβλαψαν την ανταγωνιστικότητα των αμερικανικών εξαγωγών.
Εγκατάλειψη Συμμάχων
Η προεδρία του Τραμπ είδε επίσης μια επιδείνωση των σχέσεων με τους παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ. Η αποχώρησή του από τη συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, η αμφισβήτηση της δέσμευσης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και η αμφιλεγόμενη μεταχείριση των εμπορικών εταίρων προκάλεσαν ανησυχίες σχετικά με την αξιοπιστία της Αμερικής ως εταίρου. Αυτές οι ενέργειες οδήγησαν σε αυξημένη ένταση και καχυποψία μεταξύ των συμμάχων, αποδυναμώνοντας ενδεχομένως τη συλλογική τους δύναμη.
Η αποχώρηση από συμφωνίες όπως η Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή και η συμφωνία για τα πυρηνικά όπλα με το Ιράν σηματοδότησε μια απομάκρυνση από την πολυμερή συνεργασία και προκάλεσε εντάσεις με τους Ευρωπαίους συμμάχους. Η επιβολή δασμών σε συμμάχους όπως ο Καναδάς και η Ευρωπαϊκή Ένωση, με το επιχείρημα της προστασίας των αμερικανικών βιομηχανιών, είχε ως αποτέλεσμα αντίποινα και αύξηση της αβεβαιότητας στις διεθνείς εμπορικές σχέσεις. Η αμφισβήτηση της αξίας των συμμαχιών όπως το ΝΑΤΟ και η αμφισβήτηση της δέσμευσης των ΗΠΑ στην συλλογική άμυνα προκάλεσε ανησυχίες μεταξύ των Ευρωπαίων συμμάχων σχετικά με την αξιοπιστία της Αμερικής ως εταίρου ασφαλείας.
Αυτές οι ενέργειες οδήγησαν σε μια σειρά από αρνητικές συνέπειες, όπως είναι η αποξένωση των συμμάχων που μείωσε την ικανότητα της Αμερικής να ασκεί παγκόσμια ηγεσία και να προωθεί τα συμφέροντά της. Οι σύμμαχοι αμφισβήτησαν την αξιοπιστία των ΗΠΑ, οδηγώντας σε μια διάβρωση της εμπιστοσύνης που είχε δημιουργηθεί για δεκαετίες. Η αποχώρηση των ΗΠΑ από ορισμένες περιοχές, δημιούργησε κενά εξουσίας που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οι αντίπαλοι.
Πού θα μπορούσε να στραφεί η Αμερική;
Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίσουν να απομακρύνονται από τους παραδοσιακούς συμμάχους τους, θα μπορούσαν να ακολουθήσουν διάφορες εναλλακτικές στρατηγικές: Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να επιλέξουν να ενεργούν μόνες, επιδιώκοντας τους στόχους εξωτερικής πολιτικής τους μέσω αυτόνομων ενεργειών και όχι μέσω συνεργασίας. Αυτή η προσέγγιση ενέχει τον κίνδυνο απομόνωσης και περιορισμένης αποτελεσματικότητας στην αντιμετώπιση σύνθετων παγκόσμιων προκλήσεων.
Θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στην οικοδόμηση σχέσεων με συγκεκριμένες χώρες με βάση τα συναλλακτικά συμφέροντα ή τις συγκλίνουσες προτεραιότητες. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο ευκαιριακές και λιγότερο σταθερές συμμαχίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να επιδιώξουν τη συνεργασία με τους ανταγωνιστές τους σε συγκεκριμένα ζητήματα, όπως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας ή η κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση θα απαιτούσε προσεκτικό χειρισμό για την αποφυγή υπονόμευσης των μακροπρόθεσμων συμφερόντων και αξιών.
Η εγκατάλειψη των παραδοσιακών συμμάχων και η στροφή σε εναλλακτικές στρατηγικές θα μπορούσε να έχει βαθιές συνέπειες για τον ρόλο της Αμερικής στον κόσμο. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα πιο κατακερματισμένο και ασταθές διεθνές σύστημα, με αυξημένο ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Θα μπορούσε επίσης να υπονομεύσει την ικανότητα της Αμερικής να προωθήσει τις δημοκρατικές αξίες και να αντιμετωπίσει τις παγκόσμιες προκλήσεις που απαιτούν συλλογική δράση.
Την ίδια στιγμή, οι επικριτές του Τραμπ υποστηρίζουν ότι οι πολιτικές του ωφέλησαν ακούσια τους αντιπάλους της Αμερικής. Η αποδυνάμωση των συμμαχιών και η εστίαση στις μονομερείς ενέργειες δημιούργησαν ένα κενό εξουσίας που αντίπαλες δυνάμεις όπως η Κίνα και η Ρωσία μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν. Για παράδειγμα, η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για τα πυρηνικά όπλα με το Ιράν επέτρεψε στην Τεχεράνη να επαναλάβει τις πυρηνικές της δραστηριότητες, αυξάνοντας την αστάθεια στη Μέση Ανατολή.
Οδεύει η Αμερική προς την Παρακμή;
Το ερώτημα εάν οι πολιτικές του Τραμπ οδηγούν την Αμερική προς την παρακμή είναι περίπλοκο και υπό συνεχή συζήτηση. Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι οι ενέργειές του έχουν ήδη προκαλέσει σημαντική ζημιά στην παγκόσμια θέση της Αμερικής, διαβρώνοντας την οικονομική της δύναμη, αποδυναμώνοντας τις συμμαχίες της και ενθαρρύνοντας τους αντιπάλους της. Αυτή η άποψη υποστηρίζει ότι εάν αυτές οι πολιτικές συνεχιστούν, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια μακροπρόθεσμη παρακμή της αμερικανικής επιρροής και ηγεμονίας.
Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν ότι η Αμερική παραμένει μια ισχυρή και ανθεκτική χώρα με σημαντικά πλεονεκτήματα. Επισημαίνουν την ισχυρή οικονομία της, τις τεχνολογικές καινοτομίες και τον δυναμικό πληθυσμό της. Υποστηρίζουν ότι οι πολιτικές του Τραμπ, ενώ είναι αμφιλεγόμενες, δεν έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά και ότι η Αμερική μπορεί να ανακάμψει και να διατηρήσει τον ηγετικό της ρόλο στον κόσμο.
Οι πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ είχαν βαθιές επιπτώσεις στο παγκόσμιο εμπόριο, στις σχέσεις των ΗΠΑ με τους συμμάχους και στη στάση της χώρας απέναντι στους αντιπάλους της. Ενώ είναι σαφές ότι αυτές οι πολιτικές έχουν δημιουργήσει προκλήσεις και εντάσεις, το ερώτημα εάν οδηγούν την Αμερική προς την κατάρρευση παραμένει ανοιχτό. Το μέλλον της Αμερικής θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των μελλοντικών πολιτικών αποφάσεων, της ικανότητάς της να προσαρμοστεί σε ένα μεταβαλλόμενο παγκόσμιο τοπίο και της ανθεκτικότητας των θεσμών και της κοινωνίας της.
