- Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ
Ο ευρωπαίοι ηγέτες παρακολουθούν αποσβολωμένοι την απογύμνωση επιχειρημάτων του Ζελένσκι μπροστά στο λευκό οίκο για να συνεχιστεί ο πόλεμος στην ουκρανία. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και ο αντιπρόεδρος Βάνς δεν άφησαν περιθώρια για αυταπάτες σε καμία πλευρά. Του είπαν ξεκάθαρα ότι δεν έχει σεβασμό προς τις ΗΠΑ.
Δεν είσαι ισχυρός, δεν έχεις χαρτιά για να διαπραγματευτείς, τζογάρεις ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ χωρίς την υποστήριξη ΗΠΑ δεν αντέχεις στο πεδίο του πολέμου ούτε δυο εβδομάδες. Στο τέλος δεν θα έχεις χώρα για να διαπραγματευτείς Ειρήνη.
Ζελένσκι: Η συμφωνία θα πρέπει να μου δίνει ένα πλεονέκτημα ασφάλειας απέναντι στο δολοφόνο Πούτιν. Τράμπ: Δεν θέλω πλεονέκτημα, θέλω ειρήνη και όχι ένα δεκαετή πόλεμο. Στο τέλος του είπε, πήγαινε και να επιστρέψεις μόνο όταν είσαι έτοιμος να υπογράψεις τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας για ειρήνη.
Αυτό το γεγονός ήταν το πιο ισχυρό χαστούκι στο αφήγημα και την προπαγάνδα On camera περί υπαρξιακής απειλής της ευρώπης και της δημοκρατίας. Η ευρωπαίοι ηγέτες αντέδρασαν μάλλον αμήχανα.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ζήτησε «σεβασμό για εκείνους που πολεμούν από την αρχή». Η πρόεδρος της κομισιόν Ούρσουλα Δήλωση συμπαράσταση στον Ζελένσκι με τη φράση “δεν είσαι ο μόνος σου ”Η ουκρανία είναι Ευρώπη.
Ο πρωθυπουργός της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ δήλωσε στον Ζελένσκι και στον ουκρανικό λαό ότι «δεν είναι μόνοι»,
Έχουν όμως εκ των προτέρων παραδεχτεί τη ουκρανία είναι αδύνατο να νικήσει χωρίς Την οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ.
Εμείς θα λέγαμε και χωρίς την προπαγανδιστική υποστήριξη των ΗΠΑ με τα πανίσχυρά παγκόσμια δίκτυα πληροφόρησης και τους πόρους που διαθέτει από τις μυστικές της υπηρεσίες για προπαγάνδα.
Τώρα στο φως της δημοσιότητας θα βγουν τα στοιχεία για τους πόρους που διατέθηκαν για αυτό το σκοπό σε δημοσιογράφους και πολιτικούς που ήθελαν να μας πείσουν ότι ο Ζελένσκι και η κυβερνησή του μάχονταν για τη δημοκρατία εμπροσθοφυλακή εθνικιστές και να Ναζιστές στην Ουκρανία.
Η αλλαγή σκηνικού στη σωστή πλευρά της ιστορίας
Τα τρία χρόνια του πολέμου στην Ουκρανία η σωστή πλευρά της ιστορίας ήταν η διαχωριστική γραμμή η οποία είχε ιδεολογικοποιηθεί όπως επί της εποχής Ρέιγκαν που ΕΣΣΔ παρουσιαζόταν ως αυτοκρατορία του κακού.
Τώρα παρουσιαζόταν με κύριες αντιθέσεις¨:
– δημοκρατία της δύσης έναντι αυταρχικών καθεστώτων
-Εφαρμογή διεθνούς δικαίου έναντι αναθεωρητισμού της Ρωσίας.
Και στις δυο περιπτώσεις υπήρχε ένα πέπλο υποκρισίας.
Η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ μετά 3 χρόνια πολέμου στην Ουκρανία έχει γκρεμίσει αυτό το αφήγημα και την ιδεολογική ρητορική. Καθώς έναντι της πολεμικής αντιπαράθεσης μεταξύ ΗΠΑ- Ρωσίας επί Κυβέρνησης Τράμπ προωθείται στη πράξη μια συναλλακτική οικονομία επωφελής και για τις δύο πλευρές που κάνει αναγκαστική προσαρμογή της Ουκρανίας σε ρεαλιστικά δεδομένα επί του πεδίου. Ενώ αποκαλύπτει ότι για τις ΗΠΑ ισχύει πάντα το δίκαιο του ισχυρού.
Με αυτή τη διαφαινόμενη συμφωνία στο Ουκρανικό ζήτημα οι πολιτικοί αναλυτές χρειάζεται να ξανασπουδάσουν πολιτική καθώς δεν αρκεί μόνο γεωπολιτική ανάλυση των αντιμαχόμενων κρατών και αυτοκρατοριών, αλλά και οι κυρίαρχες εσωτερικές αντιθέσεις, όχι μόνο ταξικές αντιθέσεις, αλλά και μεταξύ των αξιωματούχων διαφόρων ελίτ εξουσίας που αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο τα εθνικά και οικονομικά συμφέροντα γιατί πρώτα απ όλα νοιάζονται για τα συμφέροντα της κάστας.
Ο συντηρητικός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αντιλαμβάνεται εντελώς διαφορετικά για παράδειγμα την αντιμετώπιση του τεράστιου δημοσίου χρέους των ΗΠΑ που είναι ζωτικής σημασίας ζήτημα, προωθώντας περικοπές δημοσίων δαπανών παντού. Περιορίζει τους υπαλλήλους, στην κρατική γραφειοκρατία στις πολεμικές δαπάνες και στους εξοπλισμούς, Και για αυτό από την πρώτη στιγμή περιορίζει τα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα προωθώντας την ειρήνη και στην Ουκρανία. Μιλάει απευθείας με τον Πούτιν και δεν συμμερίζεται πολεμοκαπηλία των άλλων δυτικό ευρωπαϊκών ηγεσιών και του Ζελένσκι. –
Μ΄ αυτό τον τρόπο ο συντηρητισμός και νέα δεξιά παρουσιάζουν μια λύση που βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον αντιμετωπίσει τη διόγκωση του δημοσίου χρέους δυτικές οικονομίες. Μακροπρόθεσμα οι ανισότητες οι οποίες θα εντείνονται Θα γιγαντώσουν ξανά το παγκόσμιο δημόσιο χρέος. ο Roubini πρόσφατα δήλωσε ότι η επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης (AI) θα οδηγήσει σε τεράστια αύξηση του πλούτου και σε μεγάλη πτώση στις τιμές καταναλωτή, αλλά και σε απώλειες θέσεων εργασίας, που σε πολλούς τομείς θα μπορούσαν να φτάσουν το 80%.
Να δούμε όμως γιατί το αφήγημα της σωστής πλευράς για την ιστορία είχε χτιστεί σε σαθρό έδαφος και κατέρρευσε. Κατέρρευσε λόγω σφετερισμού της εκπροσώπησης, Συντεχνιακών συμφερόντων των αξιωματούχων και του βαθέως κράτους. Σε αυτά τα ζητήματα είναι ανάγκη να ριχθεί άπλετο φως.
Η ανισότητες και η κυρίαρχη αντίθεση κεφαλαίου εργασίας
Η σωστή πλευρά της ιστορίας μας κρύβει την κυρίαρχη αντίθεση που καθορίζει τις παγκόσμιες πολιτικές εξελίξεις που είναι μεταξύ τους κεφαλαίου και εργασίας. Αναδιανομή του παγκόσμιου πλούτου υπέρ του κεφαλαίου υπέρ των υπερπλουσίων. Και αυτό συντελείται την καρτελοποίηση των τραπεζών,Των μεγάλων εταιρειών διατροφής και ενέργειας.
Η Ιστορία στις διεθνείς σχέσεις μάς απέδειξε πολλές φορές ότι δεν έχει «σωστές» και «λάθος» πλευρές. Έχει μόνο συμφέροντα.
