- ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΙΑΝΗΣ
ΟΙ ΜΕΛΑΧΡΙΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Από τη μια οι μελαχρινοί κι από την άλλη οι άλλοι. Φονικές ματιές. Οι μελαχρινοί έχουν βάλει μπροστά τα γυναικόπαιδα. Οι άλλοι τις ασπίδες. Τα πιτσιρίκια πετάνε πέτρες, οι γυναίκες βρισιές και κατάρες. Οι άλλοι χτυπάνε τα ρόπαλα στις ασπίδες. Κραυγάζουν πολεμικά. Ρίχνουν χημικά. Ξεκινάει το ντου. Μελαχρινοί, γυναικόπαιδα και άλλοι γίνονται ένα, με καδρόνια και ρόπαλα να στριφογυρίζουν και να πέφτουν βαριά στα σώματα. Μπαταριές. Τα αίματα ανάβουν για τα καλά. Τα παιδιά την κοπανάνε και γίνονται καπνός. Οι γυναίκες ολολύζουν. Οι μελαχρινοί υποχωρούν. Κάποιοι ποδοπατούνται και συλλαμβάνονται. Οι άλλοι βάζουν φωτιά σε σκηνές και παραπήγματα. Μαύρος καπνός σηκώνεται και ανακατεύεται με την πυκνή σκόνη. Ο καπνός έχει μυρωδιά περίεργη. Οι άλλοι χαχανίζουν ασταμάτητα και χτυπιούνται μεταξύ τους με τα ρόπαλα. Χάχανα και κραυγές πόνου. Όι- όι μάνα μου, όι-όι μάνα μου.
Ο διοικητής κάθεται σε ένα αγκωνάρι με το βλέμμα χαμένο στο καπνό και στην απειρόσκονη. Ένας γελαστός περνάει δίπλα του και τον χτυπάει με το ρόπαλο στο σβέρκο. Όι- όι μάνα μου, όι-όι μάνα μου.
