Το ενδιαφέρον σε αυτό το κείμενο περί έρωτος είναι ότι ο Σοπενάουερ, αντιβαίνοντας στο πνεύμα της εποχής του, αποδομεί κάθε διάθεση για ρομαντικές ονειροπολήσεις, και σίγουρα θα απογοήτευε πολλούς από τους αναγνώστες του, οι οποίοι θα ανακάλυπταν διαβάζοντάς το πως οι παθιασμένοι έρωτές τους δεν ήταν τίποτε άλλο από έρμαιο άλογων φυσικών δυνάμεων.
Ο Σοπενάουερ, τονίζοντας τις βιολογικές συνιστώσες του ερωτικού φαινομένου, ίσως βρίσκεται με αυτό του το έργο κάπως μπροστά από την εποχή του. Δεν θα λέγαμε το ίδιο και για το δεύτερο κείμενο Περί γυναικών, το οποίο δεν αντέχει σε καμία κριτική, αφού σε αυτό προβάλλεται απλώς εν είδει θεωρίας η προβληματική του σχέση με τις γυναίκες και βεβαίως με τη μητέρα του» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
«Το γεγονός όμως, πως κάθε φορά που ερωτευόμαστε, ανεξαρτήτως του πός αντικειμενικά και με πόσο υπέροχη όψη μπορεί να εμφανίζεται αυτός ο θαυμασμός, ο σκοπός είναι ένας και μοναδικός, δηλαδή η γέννηση ενός ατόμου με συγκεκριμένες ιδιότητες. Αυτό το γεγονός λοιπόν επιβεβαιώνεται πρωτίστως από το ότι το ουσιώδες δεν είναι η ερωτική ανταπόκριση, αλλά η κατοχή του άλλου, δηλαδή η φυσική απόλαυση. Η βεβαιότητα της ανταπόκρισης δεν μπορεί λοιπόν να αποτελέσει παρηγοριά για την έλλειψη της κατοχής, πολλές φορές μάλιστα έχει οδηγήσει μια τέτοια κατάσταση κάποιους στην αυτοκτονία. Απεναντίας, υπάρχουν ερωτευμένοι, που ικανοποιούνται πολύ, ακόμα κι όταν δεν μπορούν να λάβουν καμία ανταπόκριση, με την κατοχή, δηλαδή με την φυσική απόλαυση και μόνον. Αυτό αποδεικνύουν όλοι οι αναγκαστικοί γάμοι, και ομοίως η τόσο συχνά εξαγοραζόμενη εύνοια της γυναίκας, η οποία πραγματοποιείται, παρά την αποστροφή της, με μεγάλα δώρα, και βεβαίως οι περιπτώσεις βιασμού. Το γεγονός πως γεννιέται αυτό το συγκεκριμένο παιδί, είναι ο αληθινός σκοπός ολόκληρης της ερωτικής ιστορίας, παρόλο που για τους εμπλεκόμενους παραμένει ασυνείδητος, ενώ ο τρόπος που αυτός πραγματοποιείται είναι δευτερευούσης σημασίας. Πόσο δυνατά θα κραύγαζαν οι υψηλές, οι ευαίσθητες και βεβαίως οι ερωτευμένες ψυχές με τον άξεστο ρεαλισμό αυτής μου της άποψης! Κι όμως πλανώνται…» (σελ.. 37-38).
- Πηγή: Άρτουρ Σοπενάουερ. 2020. «Μεταφυσική της ερωτικής αγάπης και Περί γυναικών». Εκδόσεις Αργοναύτης.
Posted by Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc
