Η αντικατάσταση του ισχίου είναι αναγκαία σε περιπτώσεις σοβαρής και επώδυνης αρθροπάθειας του ισχίου (coxarthrosis) καθώς και σε περιπτώσεις μετατοπισμένων καταγμάτων του μηριαίου αυχένα που συνοδεύονται από διαταραχές στην κυκλοφορία του αίματος στην κεφαλή του μηριαίου (νέκρωση της μηριαίας κεφαλής). Η αρθροπάθεια του ισχίου χαρακτηρίζεται από φθορά του αρθρικού χόνδρου και οστικές αλλοιώσεις, συχνά συνοδευόμενες από φλεγμονή του αρθρικού υμένα (αρθρίτιδα).
Τι είναι η Αρθροπλαστική Ισχίου;
Η αρθροπλαστική ισχίου είναι μια χειρουργική διαδικασία που αντικαθιστά το κατεστραμμένο ή ασθενές ισχίο με μια τεχνητή άρθρωση. Σκοπός της είναι να βελτιώσει την κινητικότητα και τη λειτουργικότητα του ισχίου, βοηθώντας τον ασθενή να ανακτήσει την ανεξαρτησία του.
Η πλαστική επιφάνεια στήριξης από πολυαιθυλένιο, ένα κρίσιμο μέρος της αρθροπλαστικής, έχει την τάση να φθείρεται με την πάροδο του χρόνου λόγω αυξημένων επιπέδων δραστηριότητας. Ωστόσο, οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν επιτρέψει την κατασκευή πιο ανθεκτικών επιφανειών που μπορούν να αντέξουν μεγαλύτερα επίπεδα δραστηριότητας και να φθείρονται πιο αργά.
Η αρθροπάθεια του ισχίου προκαλεί απώλεια λειτουργίας της άρθρωσης, με αισθητή δυσκαμψία, επηρεάζοντας σημαντικά την καθημερινή κινητικότητα του ασθενούς και το βάδισμά του. Η τοποθέτηση πρόθεσης ισχίου αποκαθιστά την κινητικότητα και, σε κάποιο βαθμό, την ικανότητα για άθληση, ενώ εξαλείφει σημαντικά τον έντονο πόνο στις αρθρώσεις.
Παρά το γεγονός ότι η τοποθέτηση μιας τεχνητής άρθρωσης ισχίου είναι πλέον μια κοινή επέμβαση, απαιτείται μεγάλη εμπειρία από τον χειρουργό λόγω των ιδιαίτερων αναγκών κάθε ασθενούς και της ποικιλίας των διαθέσιμων υλικών, τύπων πρόθεσης και τεχνικών στερέωσης.
Ο στόχος της πρόθεσης είναι να δημιουργήσει μια ανθεκτική, καλά λειτουργική άρθρωση που να ανταποκρίνεται στις ειδικές απαιτήσεις του ασθενούς και να προσφέρει μια φυσική αίσθηση, έτσι ώστε ο ασθενής να ξεχάσει πως έχει κάνει την επέμβαση και να μην παρατηρεί καμία διαφορά στην καθημερινή του ζωή σε σχέση με το μη εγχειρισμένο, υγιές ισχίο.
Σήμερα, μια πρόθεση πρέπει να αντέχει τουλάχιστον 20-25 χρόνια πριν η χαλάρωση ή η φθορά της καταστήσουν αναγκαία την αντικατάσταση της.
Τεχνικές Ελάχιστης Επεμβατικότητας (MIS)
Οι τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας (MIS) στην αρθροπλαστική ισχίου περιλαμβάνουν μια σειρά μεθόδων που στοχεύουν στη μείωση της επεμβατικότητας και των επιπλοκών που σχετίζονται με την αρθροπλαστική. Η λέξη “ελάχιστη” αναφέρεται στο ότι αυτές οι τεχνικές επιτρέπουν στον χειρουργό να επεμβαίνει με μικρότερες και λιγότερες τομές, χωρίς να τραυματίζεται σημαντικά ο λιπώδης και μυϊκός ιστός. Αυτό μπορεί να μειώσει τον χειρουργικό τραυματισμό, να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες μόλυνσης, να μειώσει τον πόνο, την ανάγκη για αιμομετάγγιση και να μειώσει τον χρόνο αποκατάστασης.
Μια από τις τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας είναι η αρθροπλαστική ισχίου ALMIS (Anterior Lateral Minimally Invasive Surgery), η οποία περιλαμβάνει μικρότερες τομές στο δέρμα και χρήση ειδικού εξοπλισμού και προσωπικού για τη διατήρηση του μυϊκού ιστού και την ελαχιστοποίηση των επιπλοκών. Αυτή η μέθοδος μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερες μετεγχειρητικές παρενέργειες και ταχύτερη ανάρρωση σε σύγκριση με τις παραδοσιακές τεχνικές αρθροπλαστικής ισχίου.
Παρά τα πλεονεκτήματα των τεχνικών MIS, απαιτούν εξειδικευμένους και έμπειρους χειρουργούς όπως και στην ρομποτική αρθροπλαστική γόνατος και μπορεί να μην είναι κατάλληλες για κάθε ασθενή. Οι προδιαγραφές του ασθενούς μπορεί να περιορίζουν τη δυνατότητα εφαρμογής αυτών των τεχνικών. Συνολικά, οι τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας έχουν αναπτυχθεί για να βελτιώσουν τα αποτελέσματα της ολικής αρθροπλαστικής ισχίου.
