Το Ναυάγιο της Ζακύνθου, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τοπόσημα του πλανήτη, βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η συνεχής υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, η τουριστική πίεση και η έλλειψη ουσιαστικής προστασίας το καθιστούν ευάλωτο όσο ποτέ.
Σε μια εικαστική και μουσική παρέμβαση, η πιανίστα Έλενα Ξυδιά βρέθηκε τα ξημερώματα στην ακτή, μπροστά από το εμβληματικό κουφάρι του πλοίου, παίζοντας πιάνο με φόντο το απέραντο γαλάζιο και τους κάθετους βράχους. Μια εικόνα που αποτυπώνει τη συνύπαρξη της τέχνης με την ανάγκη για προστασία του φυσικού μας πλούτου.
Για πρώτη φορά, ένα πιάνο μεταφέρεται στην παραλία του Ναυαγίου, σε μια δράση υψηλού συμβολισμού που υλοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Δήμου Ζακύνθου και της περιβαλλοντικής ομάδας «Υλήεσσα» (Green Activist Group). Η ενέργεια αυτή αποτελεί έκκληση για τη διατήρηση του μνημείου ως στοιχείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
«Η κάθε νότα γίνεται ψίθυρος μνήμης, ελπίδας και αντίστασης», σημειώνουν οι εμπνευστές του project. «Το πιάνο συνομιλεί με το ναυάγιο, αφηγείται ιστορίες ναυτικών, εραστών και ταξιδευτών που άφησαν το αποτύπωμά τους σε αυτό τον τόπο.»
Το καλλιτεχνικό βίντεο της δράσης – σε σκηνοθεσία του Πασχάλη Μάντη – θα παρουσιαστεί επίσημα τον Μάιο, ενισχύοντας την καμπάνια για την περιβαλλοντική και πολιτιστική προστασία της περιοχής.
Η πρωινή αυτή “συμφωνία με την αιωνιότητα” αναδεικνύει την ανάγκη για άμεση παρέμβαση και ευαισθητοποίηση. Η τοπική κοινωνία, με επίκεντρο εθελοντικές ομάδες και τον Δήμο, στέλνει ηχηρό μήνυμα: το Ναυάγιο δεν είναι μόνο τουριστικός προορισμός – είναι σύμβολο, ιστορία και φυσική κληρονομιά που δεν πρέπει να χαθεί.
