Όταν κάποτε ψάξεις να με βρεις
σε λαθραίες αναμνήσεις
σε νωπές αυταπάτες και πληγές
αυτές που χρόνια παλεύεις να κλείσεις.
Κάπου εκεί θα με βρεις να σου γελώ
και να σου κρατάω το χέρι
να εξυμνώ αυτού του κόσμου τις ομορφιές
που μας στήσαν στον δρόμο καρτέρι.
Μα δε θα χρειαστούν οι μνήμες
δε θα χρειαστούν
γιατί ο νους ξεφυλλίζει πάντα
όσα θα ‘πρεπε να ξεχαστούν.
Μα δε θα χρειαστούν οι μνήμες
δε θα χρειαστούν
γιατί ο χρόνος στα μάτια σου μοιάζει
σαν αστέρια πριν να εκραγούν.
Φεύγει ο χρόνος το ξέρεις πετάει μακριά
ίσως δεν το έχουμε νιώσει
μα αν αξίζει στον κόσμο μονάχα κάτι
είν’ ο Έρωτας πριν σε προδώσει.
Γι’ αυτό σου το λέω αγάπη μου
σε καλώ σε χορό της ζωής
σ’ έχω ανάγκη μην αργείς
έλα αμέσως και μην το σκεφτείς.
Ελληνικοί στίχοι – Διασκευή – Ερμηνεία: Γιώργος Μάρτος
Μουσική: Fabrizio De Andrè
Πρωτότυπη μουσική: Gino Marinuzzi – Από το συμφωνικό έργο του Valzer Campestre
Διασκευή του ιταλικού τραγουδιού Valzer per un amore του Fabrizio De Andrè.
bit.ly/GiorgosMartosToValsTisAgapis
Facebook | Instagram | YouTube | Spotify
Το Το βαλς της αγάπης αποτελεί διασκευή του ιταλικού τραγουδιού Valzer per un amore του Fabrizio De Andrè, που πρωτοκυκλοφόρησε στην Ιταλία το 1969. Λέγεται ότι ο πατέρας του, για την ανακούφιση της συζύγου του από τον πόνο του τοκετού, έβαλε στο πικάπ το μουσικό έργο Suite siciliana του Gino Marinuzzi. Ενώ η διάσημη όπερα Valzer campestre ακουγόταν στο πικάπ, ο Fabrizio είδε το φως. Πολλά χρόνια αργότερα, όταν έλαβε γνώση του γεγονότος, ο De Andrè πρόσθεσε τις λέξεις εμπνευσμένος από ένα σονέτο του Pierre de Ronsard, το Quand vous serez bien vieille (1578). Έτσι γεννήθηκε το Valzer per un amore.
Το άγαλμα Έρως και Ψυχή είναι έργο του Ιταλού γλύπτη Antonio Canova (1757-1822) και αναπαριστά στιγμιότυπο από τον ελληνικό μύθο του Έρωτα και της Ψυχής. Συγκεκριμένα τη στιγμή που ο Έρωτας ξαναζωντανεύει την Ψυχή με ένα φιλί.
